Donjon Ochtendgloren -83: Zonder geluid

Donjon is een beetje een bizarre fantasy-reeks, de reeks is dan ook ontsproten aan de breinen van Lewis Trondheim en Joann Sfar. Ze zagen het meteen groots want naast de donjon reeks die startte met deel 1 (donjon Zenit over het hoogtepunt van de donjon). Starten ze ook met een reeks over het ontstaan van die donjon, die reeks startte met nummer -99 (donjon ochtendgloren), en ook de teloorgang van de donjon werd al voorzien vanaf deel 101 (donjon avondschemer). Daarnaast was er ook nog plaats voor de reeksen donjon parade en donjon monsters. Dit lijkt een onontwarbaar kluwen maar de meeste albums kan je zo lezen. Er zijn wel personages die in verschillende reeksen meedoen maar dat is geen bezwaar. Silvester is de laatste tijd weer druk bezig met de nog ontbrekende delen te vertalen, nu verschenen deel 8 uit donjon monsters, waarna er nog 4 delen vertaald moeten worden en verscheen tegelijkertijd ook deel -83 van donjon ochtendgloren, waarbij alle delen uit deze prequel-reeks zijn vertaald.

In beide verhalen is een belangrijke rol weggelegd voor de knappe maar levensgevaarlijke Alexandra, ze is namelijk lid van de moordenaarsgilde. Alexandra speelt al een rol in donjon ochtengloren -84 dat eerder dit jaar verscheen. Nu speelt ze dus ook een rol in donjon ochtendgloren -83 en donjon monsters deel 8 dat perfect inpast tussen beide delen.

In donjon ochtendgloren -83 “zonder geluid” trekt de oude Arahoe, de vader van Hyacint er nog eenmaal op uit. Hij voelt zijn einde naderen en wil niet in bed sterven. Hij leeft op de herinneringen naar vroegere, heldhaftige tijden toen hij met zijn vrienden rondzwierf. Hij gaat naar hen op zoek om nog eenmaal die heroïek te herbeleven. Dit is niet naar de zin van Alexandra, die met hem meereist om hem te beschermen. De reis van Arahoe is eigenlijk een opeenvolging van ontgoochelingen want van de heroïek van weleer schiet er alleen maar wat bladgoud meer over. Zo leeft Miguel in een ruïne, terwijl hij in zijn eigen wereld leeft waarin hij de knappe koningin als maîtresse heeft. Patrick heeft zijn toevlucht gezocht in het kidnappen van mensen om dan losgeld te eisen om zo zijn levensstandaard hoog te houden Hij ziet in de komst van Arahoe dan ook een buitenkansje!

De tekeningen zijn in handen van Christophe Gaultier, van hem raakten eerder al de verhalen “Poolijs” en “Gauguin, buiten gebaande paden” vertaald. Zijn tekenstijl past perfect in het universum van Sfar en Trondheim en leunen dicht aan bij de stijl van Sfar zelf

In donjon Monsters 8 Hartzeer staat Alexandra zelf centraal, Ze vertelt haar levensverhaal aan een krant in Antipolis. Zo leren we haar jeugd kennen, als ze als kleine meisje met haar moeder gevangenen bezocht uit liefdadigheid, over hoe ze bij een advocaat begon te werken en waarom ze daarna veranderde in de koele moordenares die een complot binnen de moordenaarsgilde ontdekte. Ook haar woelige liefdesleven komt uitgebreid aan bod..Doordat Alexandra haar verhaal verteld zijn er niet veel tekstballonnen, haar verhaal verschijn in een balk boven de tekeningen. Zo krijgt Carols Nine veel plaats om zich uit te leven. Zijn tekeningen zijn minder krasserig dat we gewend zijn van andere tekenaars van dit universum, maar dit komt de leesbaarheid van dit donkere verhaal wel ten goede. De cover is prachtig, maar is wel in een andere stijl dan het binnenwerk!

Deze twee albums zijn een verrijking in het al prachtige donjon-universum! En doordat ze verweven zijn met andere albums krijg je gewoon zin om de hele reeks weer eens te lezen!