De Incal: Psychoversum (+stofomslag)

De Franse tekenaar Jean Giraud was vooral bekend door zijn strip Blueberry, maar in 1980 maakte hij onder het pseudoniem Moebius samen met de Chileens-Franse alleskunner Alejandro Jodorowsky in een heel andere stijl dan we van hem gewend waren een science fictionstrip over de Incal.

De hoofdrolspeler was John Difool, een derderangs detective, een heerlijke onnozelaar eigenlijk, en zijn huisdier, die een oud, mystiek artefact vindt dat zijn hele leven op de kop zal zetten, de Incal. In de verdorven wereld waarin Difool leeft gebeurt dan ineens van alles onvoorspelbaars, waarbij geweld, seks, intriges en opmerkelijke actie de lezer constant op het puntje van de stoel hielden. Humor en liefde en spiritualiteit speelden daarnaast een grote rol, wat wellicht het grote succes verklaart van de Incalverhalen.

Giraud is inmiddels overleden, maar de drieënnegentigjarige Jodorowsky heeft het duo Mark Russell (scenario) en Yannick Paquette (tekeningen) de volledige vrijheid gegeven om het verhaal van de Incal verder te vertellen, en dat levert met Psychoversum meteen al een juweel van een strip op, waarin John Difool weer op een hartverwarmende manier zijn onnozele zelf is terwijl om hem heen de meest krankzinnige ontwikkelingen plaatsvinden.

De wereld van de Incal, het materieversum, zit vol merkwaardige technologie, krankzinnige werelden en uitzonderlijke schepsels die allemaal uit het Psychoversum blijken te komen waar de Orde van de Psychononnen moet waken voor een goed verloop van alles – als de nonnen ontdekken dat de heilige Incal van het Licht gestolen is gaan ze met een verwoestende kracht op pad, en vernietigen en passant hele werelden, om te beginnen de Gouden Planeet, maar dat brengt ze meteen ook in de problemen, want daar is de Metabaron net vertrokken, en die wil zijn zoon wreken.

Ik ga het hier nu niet te ingewikkeld maken door het hele verhaal te vertellen, maar ik wil graag kwijt dat het een groot genoegen was om hernieuwd kennis te maken met John Difool, die zorgt voor de nodige onbedoelde humor, terwijl het verhaal uitermate goed in elkaar zit en fantastisch getekend is. De inkleuring van Dave McCaig maakt het overigens helemaal af.

Lees dit boek vooral vaker, want in de tekeningen zitten zoveel sublieme details verborgen die je de eerste keer mist doordat je snel het verhaal wil volgen, dat het een genot is om de tweede keer eens rustig naar die details te kijken. Kijk maar eens wat er allemaal door de lucht vliegt bijvoorbeeld.

https://www.moorsmagazine.com/cartoons/strips/de-incal-psychoversum/