De Verhoeven brigade 01: Rosie (+stofomslag)

De covers van de Verhoeven Brigade-reeks hadden mijn aandacht al een tijdje getrokken, en toen deel 3 verscheen, kon ik me niet langer inhouden. Als liefhebber van politieseries kan ik iedereen aanraden deze reeks niet links te laten liggen. Het scenario is gebaseerd op de politieromans van de succesvolle Parijse scenarioschrijver en auteur Pierre Lemaitre. Naast zijn bekende romans, waaronder de succesvol verfilmde "Au revoir là-haut," heeft hij ook vier romans geschreven in de Camille Verhoeven-serie. Hiervan zijn er nu dus 3 verstript. Hopelijk mogen we dus uitkijken naar de striproman van 'Camille.'

Het eerste deel van Verhoeven Brigade, genaamd 'Rosie,' is de verstripping van het boek 'Rosie en John' - naar het liedje van Gilbert Bécaud. Het is een prachtig voorbeeld van een beeldroman. Het is geweldig om zo'n degelijk politieverhaal in stripvorm te kunnen lezen. Je leest hem dan ook in één ruk uit. Mooi gedaan!

Het meest intrigerende aspect van de reeks is het personage van commandant Camille Verhoeven zelf. Deze kleine man met zijn zeer onfranse naam heeft het blijkbaar tot commandant van het 2e departement van de criminele recherche van Parijs geschopt en draagt ook een hoop psychologische bagage met zich mee. Het deed me denken aan de setting van de Franse politiereeks "Profilage." Het bureau van Camille Verhoeven wordt dan ook bemand door een en schare stereotype policiers en een dito commissaris. Samen lijken ze echter een mooi team te vormen.

Het eerste verhaal draait om een jongeman John, die liever Jean wordt genoemd, die dreigt met bomaanslagen om 5 miljoen losgeld en de vrijlating van zijn moeder te bekomen. Zijn moeder zit in de gevangenis omdat ze zijn vriendin zou hebben doodgereden. Het team tast in het duister over waarom de zoon zo graag zijn moeder, waarmee hij altijd ruzie had, vrij wil krijgen.
Het wordt een race tegen de klok om dit uit te zoeken, want Jean dreigt ermee om elke dag een bom te laten ontploffen.

Dit verhaal is meeslepend en zit vol spanning. Toch krijgen we ook een inkijk in het privéleven van de politiemannen. Hier en daar een romantische noot en komische kijk op het wereldje van de Parijse politie. Grappig ook hoe de antagonist van deel 2 op het einde van het verhaal in beeld komt. Maar daarover later meer.

Het is duidelijk dat het scenario van Pascal Bertho en de tekenstijl Corboz de sfeer van Lemaitre's roman perfect weten over te brengen naar het stripmedium. De stijl van Yannick Corboz leent zich perfect om een politieroman in beeld te brengen. Realistisch met ronde stripkarikatuur-kantjes.

Bertho kenden we misschien al van het scenario van “Zeven piraten” maar hij lijkt nu echt goed op dreef te komen met de reeks “Rollenspel” de verstripping van alweer een boek van Pierre Lemaitre – waarmee deze de Europese Thrillerprijs won.

Het is een absolute aanrader voor zowel fans van de boeken als voor liefhebbers van meeslepende misdaadstrips.

Pjotr. 07-2023

https://www.stripinfo.be/recensie.php?recensie=4868

De Verhoeven Brigade is een aangename kennismaking met de roman van Pierre Lemaitre. We kenden de boeken, noch het verhaal, maar achteraf gezien hebben we daar spijt van; wat een geweldig plot! Silvester gaf intussen twee van de vier verhalen uit, hopelijk moeten we niet te lang meer wachten op het volgende deel…

https://www.instagram.com/deboekenman/

Wat hebben wij toch met misdaad? De meeste mensen komen er in hun leven helemaal niet mee in aanraking, zeker niet met de zware misdaad. Veel heftiger dan een gestolen fiets wordt het meestal niet. Maar films, podcasts en boeken over zware misdaad vinden we om te smullen. Misschien komt dat door onze veilige situatie: we proberen ons voor te stellen hoe het is om niet veilig te zijn en kunnen daarbij griezelen, juist omdat we weten dat we knus op te bank zitten en het niet waarschijnlijk is dat er rampen zullen gebeuren.

Veel misdaadseries (films en boeken) worden verteld vanuit het perspectief van degene die het moet oplossen. De persoon moet de juiste aanwijzingen opmerken en op een of andere manier de misdadiger een beetje begrijpen zodat hij/zij hem een stap voor kan zijn. De lezer/kijker/luisteraar kan meedenken en zo de indruk krijgen dat hij of zij de misdaad ook een beetje mee oplost. De laatste jaren is er ook altijd een tweede verhaallijn: die van het persoonlijke leven van de commissaris of de detective. Die moet ook nog kinderen opvoeden en zijn/haar relatie goed weten te houden.

Bij de serie De Verhoeven brigade is het al niet anders. Aan het begin maken we kennis met een forse misdaad en de dreiging van meer misdaden. Camille Verhoeven moet met zijn team de dader te pakken zien te krijgen en voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen. Verhoeven heeft sinds vijf maanden een relatie met Irene. Dat doet hem ook wel eens twijfelen: mag hij, een man met het lichaam van een jongen, wel houden van een vrouw die zo mooi en grappig is? Irene zal nog een grote rol spelen in het tweede deel, Irene, waarin de relatie al wat verder is en Irene zwanger. Dan dreigt zijn vrouw, juist nu ze kwetsbaar is, slachtoffer te worden. De persoonlijke verhaallijn wordt daarmee goed in de verf gezet. Zo wordt er nadrukkelijk een beroep gedaan op de empathie van de lezer en die gaat graag met het verhaal mee.

Camille Verhoeven is een kleine man (1,45 meter). Hij is vaak aan het tekenen en voor dat schetsen moet je natuurlijk scherp waarnemen. De andere leden van de Verhoeven brigade zijn Jean-Claude Madeval, Louis Mariana en Armand. Het zijn eigenzinnige karakters en ieder heeft zijn eigen kwaliteiten. De teamleden verschillen onderling, maar zijn loyaal aan elkaar en versterken elkaar. Het wat merkwaardige team werkt goed in de strip.

De verhalen zijn spannend: er hangt gevaar en dat moet bezworen worden. Je hebt het idee dat het team dichter bij de oplossing komt, maar de kans bestaat dat het viertal er toch niet helemaal de vinger achter krijgt of domweg te laat komt. Als lezer heb je het vertrouwen dat het allemaal goed zal komen, maar dat vertrouwen wordt wel op de proef gesteld.

Het scenario van de strips is gebaseerd op romans van Pierre Lemaitre. Zijn naam is niet nieuw binnen de stripwereld. Hij schreef eerder het tweeluik Tot ziens daarboven en De kleuren van de brand, twee uitstekende strips. Lemaitre staat garant voor een goed verhaal. Pascal Bertho is de scenarist en de tekeningen zijn van Yannick Corboz. Bertho kennen we van Kérioth, Endurance en Zeven piraten, Corboz van het vierluik Moordenaar op maat. Voor De Verhoeven brigade lijkt zijn stijl iets zwieriger en soepeler te zijn.

Hoewel de verhalen een zekere grimmigheid hebben, is de toon vrij licht en er zit genoeg humor in de teksten. Dat maakt het geheel tot een plezierige leeservaring: een verhaal dat hecht in elkaar zit en waarvan je graag wilt weten hoe het afloopt, een onderhoudende manier van vertellen, toegankelijke tekeningen en een zekere vriendelijkheid ten opzichte van de lezer.

Dat betekent dat je je met de verhalen van De Verhoeven Brigade prima kunt vermaken. Degelijke, goed gemaakte strips, die je graag achter elkaar uitleest en waarin je na afloop ook nog eens rustig kunt bladeren om terug te kijken naar bijvoorbeeld een goed getroffen expressie op de gezichten. De albums zijn bovendien mooi uitgegeven door Silvester, met als extraatje een afbeelding op de binnenkant van de stofomslag.

https://9ekunst.nl/2022/07/16/zware-misdaad-en-een-lichte-toon-maken-van-de-verhoeven-brigade-plezierig-leeswerk/

Pierre Lemaïtre schreef een reeks succesvolle detectives rond Camille Verhoeven en zijn opmerkelijke speurdersbrigade. Verhoeven heeft de ziekte hypotrofie en is daardoor maar 1 meter 45 lang. Hij is een wat eenzame, discrete en ijverige man die een relatie heeft met een mooie televisiepresentatrice. Zijn ervaring stelde hem in staat een bont en efficiënt team samen te stellen dat bestaat uit Louis Mariani, rijk en elegant, Armand, nauwgezet en gierig en Jean-Claude Maleval, flierefluiter en rokkenjager.

In deel 1, Rosie, gebaseerd op het boek Rosie and John, draait het om een jonge man, John, die een aanslag met een bom heeft gepleegd en die dreigt nog zes bommen te laten ontploffen als hij niet vijf miljoen euro, een paspoort en twee tickets voor Australië krijgt, voor hem en zijn moeder Rosie, die in de gevangenis zit voor de moord op zijn vriendin.

John wil alleen praten met Camille Verhoeven, en Verhoeven en zijn brigade doen er alles aan om verdere bomexplosies te voorkomen, maar ze hebben te maken met een hardnekkige verdachte, een moeder die een ingewikkelde geschiedenis heeft, de antiterrorisme-eenheid die maar al te graag de zaak wil overnemen en een commissaris die van het ene huwelijk naar het andere hobbelt.

Rosie is om te beginnen een intrigerend en goed verteld verhaal, dat bovendien fantastisch goed getekend is, waarbij de inkleuring door Sébastien Bouët en Fabien Blanchot extra vermelding verdient. Verhoeven komt in dit eerste deel al behoorlijk goed uit de verf, de rest van zijn brigade nog wat minder, maar ik kan me nu al verheugen op de volgende delen. Sublieme strip!
https://www.moorsmagazine.com/cartoons/strips/verhoeven-brigade-rosie/