Inloggen
Als u een account bij ons heeft, meld u dan aan.
Registreren
Door een account aan te maken in deze winkel kunt u het betalingsproces sneller doorlopen, meerdere adressen opslaan, bestellingen bekijken en volgen en meer.
Account aanmaken
| Scenario | Jean-Claude Van Rijckeghem |
| Tekeningen | Thomas Du Caju |
| Inkleuring | Thomas Du Caju |
| Formaat A | 23 x 31 cm |
| Pagina's | 96 |
| ISBN Hardcover | 9789463063920 |
Dit pakket bevat Saboteuses boek 1 + 2 en vormen samen een afgerond verhaal. Het is tevens de eerste cyclus van zes delen.
Londen, 1942… Paulette Kincaid is de dochter van een overleden Engelse zakenman en een Française. Haar moeder liet haar in de steek nog voor de oorlog begon en haar vader stierf in een bombardement tijdens de Battle of Britain. Al twee jaar woont ze bij haar tante. Ze helpt in de kledingwinkel met stikken en verstellen maar ze verveelt zich dood. Om een zwangere vrouw te helpen die op het punt staat te bevallen steelt ze een legerjeep. In plaats van door het leger te worden bestraft krijgt ze een baan aangeboden bij de spionagedienst SOE.
Haar gedrevenheid en kennis van het Frans maakt Paulette tot een zeer waardevolle rekruut voor missies in bezet gebied… Haar codenaam verzint ze zelf. Ze noemt zichzelf ‘Naald’…
Saboteuses wordt geschreven door Jean-Claude Van Rijckeghem en getekend door Thomas Du Caju (Vleugels van hoop). Beide auteurs werkten eerder samen aan de reeks Betty & Dodge.
b
28 Nov 2023
Bunt Blogt
Over de Tweede Wereldoorlog spreken we (ik althans) nog steeds als over 'de oorlog'. Dat zal wel een generatiekwestie zijn: mijn ouders hebben die oorlog bewust meegemaakt en in mijn jeugd hoorde ik geregeld mensen spreken over 'voor de oorlog' of 'net na de oorlog'.
In ieder geval blijft, na zo'n tachtig jaar die oorlog nog steeds boeien. Er verschijnen dan ook nog altijd strips die zich in die tijd afspelen. Een voorbeeld hiervan is het tweeluik Saboteuses, verschenen bij uitgeverij Silvester. Er is intussen ook een tweede tweeluik aangekondigd.
Lange tijd is de oorlog vooral als een mannenaangelegenheid gezien. De verhalen over de oorlog staan bol van heroïek en tragiek, waarbij de mannen de hoofdrol spelen. Maar er waren ook vrouwen die zich actief met de oorlog bemoeiden. In Nederland kennen we Hannie Schaft en dan houdt het een beetje op. Veel andere vrouwen bleven anoniem.
Special Operations Executive
Op 22 juli 1940 nam het Britse oorlogskabinet het besluit om een geheime dienst op te zetten, de SOE (Special Operations Executive). De organisatie opereerde in het geheim en bediende zich vaak van geweld: moorden, ontvoeringen, aanslagen). Daarbij werden ook vrouwelijke agenten opgeleid. Volgens de inleiding van Saboteuses werden er 37 vrouwen opgeleid, van wie er veertien niet terugkeerden.
Over dat getal valt wel te twisten. In SOE in France van M.R.D. Foot (1966) worden al meer dan vijftig vrouwelijke agenten genoemd. Op Wikipedia is er sprake van een nog groter aantal, maar waarschijnlijk gaat het daar over vrouwen die op een of andere manier bij de organisatie betrokken waren en niet alleen over de vrouwelijke agenten.
Het past wel in deze tijd om aandacht te vragen voor minderheidsgroepen op oorlogsgebied. Zo is er gepubliceerd over de rol van mensen van kleur bij de bevrijding van Nederland. Ook vrouwen hebben in het verleden altijd te kampen gehad met weinig belangstelling en waardering. Gelukkig wordt er hard gewerkt om die achterstand weg te werken. Ik denk hierbij aan het werk van Els Kloek en van het schrijverscollectief Fixdit. Het is daarom niet meer dan logisch dat de schijnwerper gezet wordt op de vrouwelijke agenten.
Naald en Mol
Saboteuses bevat twee albums: Naald en Mol. De hoofdpersoon is Paulette Kincaid. Zij is geen historische figuur; haar geschiedenis is verzonnen, maar moet een beeld geven van hoe vrouwen actief waren in de geheime dienst.
Paulette is nog maar vijftien jaar oud in 1942. Nou goed, bijna zestien. Ze werkt bij haar tante in een kledingzaak/naaiatelier, maar daar heeft ze het niet naar haar zin. Haar vader had een Bentleygarage en hij heeft haar autorijden geleerd. Als ze buiten voor de winkel een vrouw ziet die onmiddellijk naar het ziekenhuis moet, vordert ze min of meer een jeep en brengt de vrouw weg. Zo komt ze in contact met militairen. Ze verzwijgt haar werkelijke leeftijd wordt toegelaten tot de opleiding tot agente.
Naar Frankrijk
Ze wordt uitgezonden naar Frankrijk en kiest daar de codenaam 'Naald'. Dat het daar allemaal niet vanzelf gaat, blijkt al uit de openingspagina van het eerste deel waar Paulette op het punt staat een zelfmoordpil in te nemen.
In het tweede deel blijkt dat er waarschijnlijk een verrader bij de organisatie betrokken is. De vrouwen werken nauw met elkaar samen, maar in hoeverre kun je elkaar vertrouwen? Natuurlijk blijkt de mol iemand te zijn die je aanvankelijk niet verdenkt en Paulette zal een moeilijke beslissing moeten nemen.
De twee delen lezen prettig: het verhaal houdt genoeg vaart en worden vragen opgeworpen die je beantwoord wilt hebben, waardoor je door blijft lezen. Ook is het belangrijk dat een niet zo bekend deel van de geschiedenis aandacht krijgt.
Een deugende hoofdpersoon
Heel erg origineel is het verhaal niet. Er zijn al veel avonturenverhalen waarbij de held of heldin moeilijkheden moet overwinnen. De hoofdpersoon wijkt wat af van haar omgeving. Ze is eigenzinnig en gedreven. Dat zijn punten die het gemakkelijker maken om mee te leven. De scenarioschrijver, Jean-Claude van Rijckeghem heeft weinig moeite gedaan om het de lezer lastig te maken. We weten vanaf het begin dat Paulette deugt. Wie er minder deugen, is niet altijd duidelijk en dat maakt het verhaal wat interessanter.
Het verhaal ontstijgt dat van de gemiddelde avonturenstrip niet, maar misschien is dat ook weer niet heel erg. Je leest een prettig verhaal en je krijgt en passant wat geschiedenis mee. Zo worden het nuttige en het aangename verenigd.
Tekeningen
De tekeningen van Thomas du Caju zijn over het algemeen in orde, maar ze zijn wel erg 'gladjes'. Op de openingspagina zit Paulette in beroerde omstandigheden, maar het is allemaal heel esthetisch weergegeven. Het is me te clean en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Paulette vooral als mooie vrouw in beeld gebracht moest worden. Verder wordt de dramatiek wel erg zwaar aangezet.
Wel leiden de tekeningen je goed door het verhaal. Ze zijn helder en je aandacht gaat gemakkelijk naar de zaken die voor het verhaal belangrijk zijn. Op detailniveau gaat het nog wel eens mis. Hoe een sigaret in een mond gehouden wordt (blz. 5 bijvoorbeeld) is soms net niet natuurlijk, bewegingen lopen niet altijd soepel, soms wringt het perspectief, waardoor de lengte van ledematen niet helemaal klopt of zijn er onhandige oplossingen gekozen. Op bladzijde 35 zien we twee fietsen, die we meer van voren hadden moeten zien, maar dat is misschien een te lastig perspectief.
Voor Nederlanders, fietsers bij uitstek, valt het waarschijnlijk al snel op als er iets niet klopt bij een rijwiel. Op bladzijde 36 gaat 'Muis' onderuit met haar fiets en dan gaat er ook van alles bij het tekenen fout: de fiets lijkt te klein, maar er is ook wat mis met het lichaam van Muis, als je kijkt naar haar armen en naar hoe haar benen aan het lichaam zijn gezet.
Setting
Tijdens het lezen valt dat overigens niet altijd op en de setting (gebouwen, auto's, vliegtuigen) lijkt me in orde. Kenners van auto's en vliegtuigen kunnen hier beter een oordeel over uitspreken, maar ik had wel steeds het idee dat ik in de jaren veertig was. De sfeer van een historisch verhaal is goed gehandhaafd.
Zoals gezegd op tekeningen en scenario is wel wat aan te merken, maar wie gewoon een prettige strip wil lezen over de Tweede Wereldoorlog komt wel aan zijn of haar trekken. En dat dit wat minder bekende stukje geschiedenis aandacht krijgt is zonder meer winst.
https://teunisbunt.blogspot.com/2023/11/saboteuses-1-naald-2-mol-van-rijckeghem.html
In ieder geval blijft, na zo'n tachtig jaar die oorlog nog steeds boeien. Er verschijnen dan ook nog altijd strips die zich in die tijd afspelen. Een voorbeeld hiervan is het tweeluik Saboteuses, verschenen bij uitgeverij Silvester. Er is intussen ook een tweede tweeluik aangekondigd.
Lange tijd is de oorlog vooral als een mannenaangelegenheid gezien. De verhalen over de oorlog staan bol van heroïek en tragiek, waarbij de mannen de hoofdrol spelen. Maar er waren ook vrouwen die zich actief met de oorlog bemoeiden. In Nederland kennen we Hannie Schaft en dan houdt het een beetje op. Veel andere vrouwen bleven anoniem.
Special Operations Executive
Op 22 juli 1940 nam het Britse oorlogskabinet het besluit om een geheime dienst op te zetten, de SOE (Special Operations Executive). De organisatie opereerde in het geheim en bediende zich vaak van geweld: moorden, ontvoeringen, aanslagen). Daarbij werden ook vrouwelijke agenten opgeleid. Volgens de inleiding van Saboteuses werden er 37 vrouwen opgeleid, van wie er veertien niet terugkeerden.
Over dat getal valt wel te twisten. In SOE in France van M.R.D. Foot (1966) worden al meer dan vijftig vrouwelijke agenten genoemd. Op Wikipedia is er sprake van een nog groter aantal, maar waarschijnlijk gaat het daar over vrouwen die op een of andere manier bij de organisatie betrokken waren en niet alleen over de vrouwelijke agenten.
Het past wel in deze tijd om aandacht te vragen voor minderheidsgroepen op oorlogsgebied. Zo is er gepubliceerd over de rol van mensen van kleur bij de bevrijding van Nederland. Ook vrouwen hebben in het verleden altijd te kampen gehad met weinig belangstelling en waardering. Gelukkig wordt er hard gewerkt om die achterstand weg te werken. Ik denk hierbij aan het werk van Els Kloek en van het schrijverscollectief Fixdit. Het is daarom niet meer dan logisch dat de schijnwerper gezet wordt op de vrouwelijke agenten.
Naald en Mol
Saboteuses bevat twee albums: Naald en Mol. De hoofdpersoon is Paulette Kincaid. Zij is geen historische figuur; haar geschiedenis is verzonnen, maar moet een beeld geven van hoe vrouwen actief waren in de geheime dienst.
Paulette is nog maar vijftien jaar oud in 1942. Nou goed, bijna zestien. Ze werkt bij haar tante in een kledingzaak/naaiatelier, maar daar heeft ze het niet naar haar zin. Haar vader had een Bentleygarage en hij heeft haar autorijden geleerd. Als ze buiten voor de winkel een vrouw ziet die onmiddellijk naar het ziekenhuis moet, vordert ze min of meer een jeep en brengt de vrouw weg. Zo komt ze in contact met militairen. Ze verzwijgt haar werkelijke leeftijd wordt toegelaten tot de opleiding tot agente.
Naar Frankrijk
Ze wordt uitgezonden naar Frankrijk en kiest daar de codenaam 'Naald'. Dat het daar allemaal niet vanzelf gaat, blijkt al uit de openingspagina van het eerste deel waar Paulette op het punt staat een zelfmoordpil in te nemen.
In het tweede deel blijkt dat er waarschijnlijk een verrader bij de organisatie betrokken is. De vrouwen werken nauw met elkaar samen, maar in hoeverre kun je elkaar vertrouwen? Natuurlijk blijkt de mol iemand te zijn die je aanvankelijk niet verdenkt en Paulette zal een moeilijke beslissing moeten nemen.
De twee delen lezen prettig: het verhaal houdt genoeg vaart en worden vragen opgeworpen die je beantwoord wilt hebben, waardoor je door blijft lezen. Ook is het belangrijk dat een niet zo bekend deel van de geschiedenis aandacht krijgt.
Een deugende hoofdpersoon
Heel erg origineel is het verhaal niet. Er zijn al veel avonturenverhalen waarbij de held of heldin moeilijkheden moet overwinnen. De hoofdpersoon wijkt wat af van haar omgeving. Ze is eigenzinnig en gedreven. Dat zijn punten die het gemakkelijker maken om mee te leven. De scenarioschrijver, Jean-Claude van Rijckeghem heeft weinig moeite gedaan om het de lezer lastig te maken. We weten vanaf het begin dat Paulette deugt. Wie er minder deugen, is niet altijd duidelijk en dat maakt het verhaal wat interessanter.
Het verhaal ontstijgt dat van de gemiddelde avonturenstrip niet, maar misschien is dat ook weer niet heel erg. Je leest een prettig verhaal en je krijgt en passant wat geschiedenis mee. Zo worden het nuttige en het aangename verenigd.
Tekeningen
De tekeningen van Thomas du Caju zijn over het algemeen in orde, maar ze zijn wel erg 'gladjes'. Op de openingspagina zit Paulette in beroerde omstandigheden, maar het is allemaal heel esthetisch weergegeven. Het is me te clean en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Paulette vooral als mooie vrouw in beeld gebracht moest worden. Verder wordt de dramatiek wel erg zwaar aangezet.
Wel leiden de tekeningen je goed door het verhaal. Ze zijn helder en je aandacht gaat gemakkelijk naar de zaken die voor het verhaal belangrijk zijn. Op detailniveau gaat het nog wel eens mis. Hoe een sigaret in een mond gehouden wordt (blz. 5 bijvoorbeeld) is soms net niet natuurlijk, bewegingen lopen niet altijd soepel, soms wringt het perspectief, waardoor de lengte van ledematen niet helemaal klopt of zijn er onhandige oplossingen gekozen. Op bladzijde 35 zien we twee fietsen, die we meer van voren hadden moeten zien, maar dat is misschien een te lastig perspectief.
Voor Nederlanders, fietsers bij uitstek, valt het waarschijnlijk al snel op als er iets niet klopt bij een rijwiel. Op bladzijde 36 gaat 'Muis' onderuit met haar fiets en dan gaat er ook van alles bij het tekenen fout: de fiets lijkt te klein, maar er is ook wat mis met het lichaam van Muis, als je kijkt naar haar armen en naar hoe haar benen aan het lichaam zijn gezet.
Setting
Tijdens het lezen valt dat overigens niet altijd op en de setting (gebouwen, auto's, vliegtuigen) lijkt me in orde. Kenners van auto's en vliegtuigen kunnen hier beter een oordeel over uitspreken, maar ik had wel steeds het idee dat ik in de jaren veertig was. De sfeer van een historisch verhaal is goed gehandhaafd.
Zoals gezegd op tekeningen en scenario is wel wat aan te merken, maar wie gewoon een prettige strip wil lezen over de Tweede Wereldoorlog komt wel aan zijn of haar trekken. En dat dit wat minder bekende stukje geschiedenis aandacht krijgt is zonder meer winst.
https://teunisbunt.blogspot.com/2023/11/saboteuses-1-naald-2-mol-van-rijckeghem.html
Je beoordeling toevoegen
Beoordeel Saboteuses VOORDEELPAKKET 01+02
