Uur U 18: Operatie Downfall

Uur U is een stripreeks met verhalen die de geschiedenis op een bijzondere manier behandelen – het uitgangspunt is steeds – wat als er op een beslissend moment in de geschiedenis iets gebeurt waardoor alles totaal anders gaat? Het kantelmoment dat de geschiedenis bepaalt wordt in deze verhalen de andere kant op gekanteld, met vaak verrassende resultaten die tot denken stemmen. Soms zijn de verhalen wat vergezocht en wat te extreem wat mij betreft, maar vaak slaan ze de spijker precies op de kop.

De delen 17 en 18 van de reeks vormen één verhaal en wat mij betreft is dit tot nu toe de topper van de reeks, want werkelijk alles klopt aan dit verhaal. Als je een beetje weet van de geschiedenis van de afgelopen eeuw val je hier van de ene verbazing in de andere, want de scenarioschrijvers hebben alle historische feiten op een verbluffende manier in hun scenario verwerkt.

Robert Oppenheimer, de Duits-Joodse geleerde die voor de Amerikanen de atoombom maakte, krijgt in dit verhaal wroeging, want hij komt er achter dat Duitsland al zo goed als verslagen is (en hij werkte mee om Duitsland te verslaan) terwijl zowel Duitsland als Rusland nog helemaal nergens waren met hun atoomonderzoek. Dus Oppenheimer smeert hem, op een cruciaal moment.

En dan wordt het interessant, want in een kroeg komt hij Jack Kerouac tegen, de schrijver van On The Road, waarin zijn half gestoorde vriend Neal Cassidy een grote rol speelt. Met zijn drieën gaan ze op pad, al snel op de hielen gezeten door zowel de FBI als de Russen, die Oppenheimer willen ontvoeren. Een generaal schakelt de onkreukbare misdaadbestrijder Elliott Ness in, die door de FBI vanwege alcoholisme ontslagen is.

Alle bekende Amerikanen die in het verhaal langskomen kloppen, qua karakter, maar ook qua reputatie – de in het geheim homofiele baas van de FBI Herbert Hoover, die iets te nauwe banden onderhield met de maffia, de extravagante schrijvers William Burroughs en Allen Ginsberg en Kim Philby, de undercoverspion voor Rusland, die het vuile werk op moet knappen.

Zonder Oppenheimer geen atoombom, dus een andere wereld, en dit keer is het een verhaal waarvan je je kunt voorstellen dat het inderdaad zo had kunnen gaan, want zijn team komt er zonder hem niet uit en rapporteert aan de president dat een atoombom helaas niet mogelijk blijkt te zijn. Het Uur U, wat u zegt.